Monday, July 23, 2012

පශ්චාත් Z කලමනාකරණය

රටක මිනිසුන්ගෙ හැකියාවන් මැනීමට විවිධ මිනුම් දඩු එම රටේ උගතුන් විසින් සකසා ඇත.අප ඊනියා සමානත්වයක් ගැන කෙතරම් කතා කළද සමාජයේ ස්ථර ලෙස අපි වෙන්වී ජීවත් වන්නෙමු.මෙසේ බෙදී යාම ඒ ඒ මිනුම් දඩුවලට සාපේක්ෂ වේ.අප රටේ විභාග යනු ද එවැනි මැනීම සදහා යොදාගන්නා ක්‍රමයකි.විභාගයක් සමත් වීම හෝ නොවීම එක් අතකට ද්වීකෝටික ප්‍රස්තුතයකි.එහිදී එක්කෝ සමත් වීම සිදුවේ,නැතිනම් අසමත් වීම සිදුවේ.විභාගයකට යන අප දැන සිටියේ මෙය ය.  (යමෙක් එකවර සමත් වී හා නොවී සිටිය හැකිය එය වෙනත් අවස්ථාවකි අපි මෙහිදී එය මදකට නොසළකා හරිමු.)ප්‍රථිඵල නිකුත් වීමෙන් පසු අපි pass ද fail ද යන වග හරියටම දැන ගතිමු.උසස් පෙළ යනු ද එවැනි විභාගයකි.එහිදී pass හෝ fail යන්නට වඩා වැඩි යමක් අපට දැනුම් දෙනු ලබයි.ඒ ඊනියා දුප්පත් රටක් වූ අප රටේ විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රවේශයට අදාළ Z අගයයි.මෙය සoඛ්‍යාන විද්‍යාවට අදාළ කටයුත්තකි(ගණිතය ගැන අපට වඩා දන්නා අය ඉන්නා නිසා එය ව්‍යුත්පන්න කරගන්නා අයුරු මෙහිදී සදහන් නොකරමු )එමෙන්ම එය එතරම් ලොකු වැඩක්ද නොවේ.කෙසේ හෝ අපේ රටේ පණ්ඩිතයෝ මේ කටයුතු සිදු කරති.අවසානයේ ප්‍රතිඵල ද නිකුත් කරති.2011 ද උසස් පෙළ පැවැත්වූ අතර හිතුවාටත් වඩා ඉක්මනින් ප්‍රතිඵල ද නිකුත් විය.ඒ අපේ කතාවේ ආරම්භයයි.කතාව රසවත් වන්නේ මීට පසුවය.2011 A/L ප්‍රතිඵල ඉතා ලස්සන ය.හයිසෙන්බර්ග් ගේ අවිනිශ්චිතතා මූළධර්මය මෙන් එම ප්‍රතිඵල වල දිස්ත්‍රික් කුසලතාව සහ සමස්ත දිවයිනේ කුසලතාව එක් අපේක්ෂකයෙක් සදහා එකවර දැනගත නොහැකි විය.එනම් සoගතව අප දන්නා ගණිතයෙන් එහි rankings පුරෝකථනය කළ නොහැකි විය.ඇතැම් විට එය සම්භාව්ය විභාගයක්(classical exam) නොවන්නට ඇත,අපි එය නොදනිමු.යමෙකු ගේ දිවයිනේ කුසලතාව 12 වනවිට ඔහු අදාළ දිස්ත්‍රික්කයේ 150 වෙනියාය(උදාහරණයක් පමණි ).එය ආශ්චර්යයකි.


එහෙත් එය ක්වන්ටම් වර්ගයේ විභායක් නොවූ බව පසුව අපි දැනගත්තෙමු.ඒ ප්‍රතිඵල "මෙව්වා" කිරීමට යාමේදී විෂය නිර්දේශ 2ක් තිබූ නිසා අවුල් වූ බව බොහෝ අය පිළිගත් නිසාත් සුපුරුදු පරිදි එහි අවුලක් නැති බව සම'හරක්' අය කිවූ නිසාත් ය.( http://www.youtube.com/watch?v=tCkBFhwEntQ ).මේ සියල්ල සිදුවීමෙන් පසු යළිත් ප්‍රථිඵල නිකුත් කරන ලදි(එය සිදුකළේ අධිකරණ නියෝගයක් මත බවද අපි අමතක නොකරමු ) අපේ කතාවේ උච්ච අවස්ථාව එන්නේ මෙතනදී ය.
බොළද ආදර කතා පොත් වල අනන්තවත් හිත් රිදවීම් අප කියවා ඇත.ඒවායේ හිත් රිදෙන්නේ පාවා දීම් හා රැවටීම් වලටය.මේ ප්‍රතිඵල වල ඇත්තේ ජාතික මට්ටමේ රැවටීමකි,මහා පරිමාණ හිත් රිදවීමකි.එයද ආශ්චර්යයකි. මාසයකට පෙර ඉන්ජිනේරු/නීති/eවෙද්‍ය/කළමනාකරණ සිසුවෙක් වීමට සිහින මැවූ අය දැන් යළිත් උ.පෙ. කරන්නට සූදානම් විය යුතුව ඇත.නැතහොත් ඉක්මනට කුමක් හෝ දෙයක් කළ යුතුව ඇත(එය කුමක්දැයි කීමට අපි නොදනිමු,අපේ කෝපයට සහ දුකට හේතුවද එයම ය ).ඒ ඔවුන්ට අළුත් ඇම්මක් ආ නිසා නොවේය,රාජකීය ඇමක් කෑමට ඔවුන්ට සිදුවූ නිසාය.ඔවුන්ගේ සිහින බොදවූ නිසාය.මේ ප්‍රතිඵල එහෙම්පිටිම්ම අච්චාරුවක් වූ නිසාය.ගමේ මිනිසුන්ට මුහුණ දීමට දැන් අපහසු නිසාය.දැන් ඔවුන්ට දැනෙන දුක,කළකිරීම,වේදනාව,බලාපොරොත්තු කඩවීම,විශාදය,ආතතිය අපට ද හොදින් වැටහේ යැයි කීමට තරම් අපි බොරු නොකියමු.




අපට අපේම මල්ලිලාට නoගිලාට වූ වරදක් මෙන් දැඩි වේදනාවක් දැනටමත් ඇතිවී තිබේ,නමුත් ඔවුන්ගේ වේදනාව ඊටත් වඩා ගොඩාක් වැඩි බව අපට තෙරේ,එය සැබෑවකි. දැන් කරන්නට ඇත්තේ එකම එක දෙයකි.එනම් මෙයට විරුද්ධව නැගී සිටීමය.ඒ මල්ලිලා නoගිලා තනිවී නොමැති බව දැනුම් දීමය.
මා මෙන්ම මෙවැනි සටහන් තබන අය බොහෝ සිටිති,අපි සැවොම බලාපොරොත්තුවන එක දෙයක් ඇත,එනම් මේ අදහස් වචන වලට සීමා නොවී සැබෑවට ක්‍රියාත්මක කිරීමට හැකිවේවා! යන්නය.මා එක් අයෙක් පමණි නමුත් මා මෙන් බොහෝ අය සිතති,මීට වඩා හොදින් සිතන ක්‍රියාත්මක වන සැබෑ ශිෂ්‍ය නායකයෝ ද සිටිති,මා ඔවුන් සමගය.අප ඔවුන් සමගය.අපට වැරදීමට ඉඩක් නොමැත,අපේ මල්ලිලා නoගිලාට වරදක් වීමට ඉඩක් තැබිය නොහැක.මේ අපේ සිතුවිල්ලයි.
එය ක්‍රියාත්මක වන දිනයේ සැබෑ ආශ්චර්යය සිදුවනු ඇත.

Saturday, July 7, 2012

රතු ඇපල් කොළ ඇපල් සහ සුදු ඇපල්..............!

යම්කිසි රටක ජීවත් වන ජනතාව, තම පරමාධිපත්‍ය බලය යොදා ගනිමින් පාලකයන් තෝරාගනු ලබන්නේ එම රටේ අනාගතය සහ වර්තමානය ඔවුන් අතට බාර දීම වඩාත් උචිත යයි සිතමින් ය.එහෙත් අවාසනාවක වත්මන් ප්‍රපන්චයන් පිලිඹHද ගැඹුරින් සන්වාදයේ යෙදීමට සූදානම් වන ඕනෑම අයෙක් තම අදහස් ප්‍රකාශ කල සැනින්
ඔහු හෝ ඇය යම් රාමුගත දේශපාලනයකට ඇද දැමීමට අපේ රටේ බහුතර ජනතාව තුළ ඇම්මක් ඇති බව ප්‍රකට කරුණකි.
යම්කිසි රටක ජීවත් වන ජනතාව, තම පරමාධිපත්‍ය බලය යොදා ගනිමින් පාලකයන් තෝරාගනු ලබන්නේ එම රටේ අනාගතය සහ වර්තමානය ඔවුන් අතට බාර දීම වඩාත් උචිත යයි සිතමින් ය.එහෙත් අවාසනාවකට   

අපි ඇපල් දැක ඇත්තෙමු,ඇපල් නො කෑ අයෙක් නැති තරම් බවද දනිමු,
රතු වුවද කොල වුවද ඇපල් කන්නේ ඇපල් කනවා යන හැගීමෙන් මිස වෙන හැගීමකින් නොවේ ය.ඇපල් කන්නට ඕනෑ කෙනෙක්ට නිදහසක් 
ද තිබේ,ඒ පුද්ගලයාගේ රුචි අරුචි කම අනුව 
ඔහු කැමති පාටක ඇපල් කනු ඇත.ප්‍රශ්නය ඇත්තේ තෝරා ගැනීමට ප්‍රථම එක් වරක් හෝ ඔහුට 
ඇපල් රස පිළිබද අනුභූතියක් ලැබී තිබිය යුතු වීමය,රස පිළිබද දැනීමක් නොමැතිව තෝරා ගන්නා 
ඇපල් කන පුද්ගලයා කෑමෙන් පසුව තමාගේ රුචිකත්වය අවබෝධ කරගන්නේය,මෙසේ එක් දිනක රස යැයි 
සම්මත වූ ඇපල් වර්ගය වෙනත් අවස්ථාවක දී එම පුද්ගලයා විසින් ම නීරස යැයි පැවසිය හැක,
එය මනුස්ස ස්වභාවය ය.එවිට නීරස යැයි හැගුනු ඇපල් අත් හැර වෙනත් ඇපල් වර්ගයක් තෝරා ගත යුතු ය.
එසේත් නැත්නම් ඇපල් කෑම අත් හැරිය යුතුය.
ඇපල් තේරීම සහ දේශපාලන තේරීම අතර ඇත්තේ ද සමානකමකි.
දේශපාලන පක්ෂ පාටවල් අප තෝරාගන්නේ ඒවායේ ප්‍රතිපත්ති යන රසයන් ට ඇළුම් කරනා නිසාවෙනි.
එසේනම් අපි පළමුව ඒ ඒ රසයන් විHද බැලිය යුතු වන්නෙමු.
එහෙත් ඇපල් අත් හරින ලෙසින් දේශපාලනය අත් හැරීමට අප බොළද නොවිය යුතුය.
ඇපල් රස වෙනකෙකුගෙන් අසා තෙරුම් ගත නොහැක්කා සේම දේශපාලන තීරණයද තවත් කෙනෙක්ගෙන් අසා නොගත යුතුය,එය පුද්ගලයාගේ චින්තන සම්ප්‍රදායට සන්ගත වූ අතිශය වැදගත් තීරණයක් බව සිහි තබා ගත යුතුය,මන්ද එය තීරකයාගේ මෙන්ම ඔහු අයිති වන වර්ගයාගේ පැවැත්ම ද තීරණය කරනු ඇත.
රතු හෝ කොල ඇපල් වල රසයට අකමැති නමුදු ඇපල් කන්නම සිදුවේ නම් කළ යුත්තේ "සුදු" ඇපල් වත් සොයා ගැනීමය.
දේශපාලන තීරණය ද එසේමය...  

Wednesday, July 4, 2012

path

some times i wonder whether i'm thinking too much, but often i realize that there are so many people who "think" more than me.In this world of complexity, following one particular path often leads you to dissatisfaction.the same fate lies with me also, the path which lies between the two extremes is very hard to be understood.some wise guy has once said that one could understand the limits of everything by only exceeding the so called limits themselves.but should we be so eager to exceed our own limits in order to achieve such a goal? if so aren't we already inside our own extremes? but of course its worthless in believing that we are following a path which leads us to the total satisfaction,as we all one day would die without the total completion of our dream. may be there exists such a path which avoids this fear of dying incomplete and,
if such a path does exist then it would be the wisest thing on earth to follow it.

LISTEN........!

i wanted to say thousand things..
nobody was prepared to listen..
i stopped saying and remained quiet..
then everybody wanted to hear something from me..
may be attention is all what we need to live...
i got it via silence.
yeah it is true
"one moment of silence is the same as speaking thousand words at once...!"